از کاردستی تا خلقت

هنر فیروز وزیری جوهر مصالح را بررسی می کند. او از طریق ساختارشکنی و مونتاژ مجدد، مواد خام - مانند فولاد، چوب و اجزای صنعتی - را به مجسمه‌هایی تبدیل می‌کند که عملکرد و زیبایی را متعادل می‌کنند.

آثار وزیری به دلیل شیفتگی مادام العمر به مواد، مضامین انعطاف پذیری و اختراع مجدد را منعکس می کند. هنر او بینندگان را تشویق می کند تا به فراتر از سطح نگاه کنند و پتانسیل های درون هر عنصر را کشف کنند. از طریق تضادهای بافت، فرم و نور، خلاقیت های او پیوندی متفکرانه بین صنعتگری و تخیل را در بر می گیرد.

هر قطعه باعث تأمل در زیبایی مواد و امکانات بی پایان دگرگونی می شود.